Eindelijk regen

Leuk weer iets van jullie te horen.

We zijn inmiddels weer met de kinderen verenigd in Whakapapa Village. Eén minpuntje: het regent hier. En hoe. Dat gaat gewoon de hele dag door. De beheerder van de camping attendeerde ons erop dat dit voor de komende drie dagen zo zou blijven. "Ja maar wij komen voor een bruiloft, dus we moeten wel blijven." De Tongariro Track hebben we voorlopig moeten cancelen. Te koud en te nat. De sneeuwgrens is gedaald tot 1400 m. De camping, en dus ook het Chateau, ligt op 1150 m. De bewolking is zo laag, dat we de drie vulkanen die hier de horizon bepalen - de namen zal ik jullie besparen - nog niet eens hebben gezien.

Gisteren nog wel een waterval bezocht. Het leek alsof we er onderdoor waren gelopen, zo nat waren we bij terugkeer. De droogtrommels maakten overuren. Gelukkig was er ook nog een droogkamer. Als je maar voldoende drinkt word je vanzelf weer warm. En de hele familie kan inmiddels yhatzee-en.

Het Chateau is alles wat er van wordt beloofd. Mooi van buiten, chique van binnen. Bouwjaar 1929, maar alles nog in originele staat.

Vandaag een reuze verrassing beleefd. Tijdens het boodschappen doen in Okahune (de dichtsbijzijnde winkel op 35 km afstand) liepen we twee bekenden tegen het lijf: Marco en Cat. Toch maar even overgevlogen om de bruiloft bij te wonen. Voor de kinderen hielden we dit nog even stil tot 's avonds bij het eten. "Kunnen we een hapje mee-eten", zo kwamen ze opdagen. Tranen met tuiten natuurlijk. Zelfs de fotograaf kon zijn toestel niet stilhouden. Afijn, het werd een pastamaaltijd om niet licht te vergeten, daar in de backpackers keuken.

Het weer voor morgen - de grote dag 10 maart - ziet er iets beter uit, maar echt warm zal het wel niet worden. Geen nood, het wordt ongetwijfeld onvergetelijk, wat er ook gebeurt.